مقایسه ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم و بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع i

سابقه و هدف: دیابت یکی از مهم ترین بیماری های شایع مزمن است که آمار جهانی آن از جمله در ایران رو به افزایش است. این بیماری چهارمین عامل مرگ و میر در اغلب کشورهای توسعه یافته است. از طرف دیگر تضعیف سیستم دفاع آنتی اکسیدانی می تواند منجر به بیماری های مختلف از جمله دیابت شود؛ که در این پژوهش ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم و بزاق در بیماران دیابتی نوع i در مقایسه با گروه کنترل، جهت ارزش تشخیصی مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی ـ تحلیلی است که افراد تحت مطالعه42 نفر از بیماران دیابتیک نوع i مراجعه کننده به مرکز دیابت اراک به عنوان گروه مورد، با 42 نفر گروه شاهد که از لحاظ سن و جنس و سایر معیارهای ورود با افراد مورد همتا بودند مقایسه شدند. ظرفیت آنتی اکسیدانی در سرم و بزاق این افراد با استفاده از روش frap (ferric reducing ability of plasma) اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار(mean±sd) ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم و بزاق در افراد مورد به ترتیب 088/0±51/2، 072/0±73/1 و در افراد شاهد به ترتیب 107/0±9/2، 090/0±97/1 بود. نتیجه گیری: کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم گروه مورد از لحاظ آماری معنی دار بود، ولی کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق معنی دار نبود. به عبارت دیگر در این افراد تولید رادیکال های آزاد که احتمالاً می تواند زمینه ساز بیماری باشد افزایش یافته و بنابراین سیستم دفاع آنتی اکسیدانی تضعیف شده است، که برای کاهش آسیب ناشی از رادیکال های آزاد توصیه می شود این افراد آنتی اکسیدان های طبیعی بیش تری مصرف نمایند.